Het natte seizoen
Blijf op de hoogte en volg Mamelamelos
06 Augustus 2012 | Thailand, Koh Tao
Ondanks de mooie hedendaagse wifi i-pad achtige technieken kunnen we geen foto's op de site plaatsen. Melanie faceboekt zo af en toe wat fotootjes door.
---
Na de korte verpozing op de strandstoel onder de parasol zijn we lekker een wandelingetje gaan maken met de meisjes. Lekker moe en heet kwamen we een klein winkeltje tegen met een klein koelkastje. Daar lagen twee flesjes limonade in en twee blikjes bier, hoera! Op een prachtig plekje over de zee turend konden wij ons interne element afkoelen.
Na een klein dutje wilden we op de visserspier een hapje gaan eten. Bij onze "binnenkomst" op de pier verscheen een grote glimlach op de mond van de eettenteigenaar, hij rommelde even wat onder de bar en tadaah, daar kwam de special price menukaart tevoorschijn. Zo special was die prijs deze keer dat we zelfs in amsterdam goedkoper konden eten. We zijn weer rustig van de pier gewandeld om tegen bistrot de paris aan te lopen. Wat een toeval :-) De verleiding niet kunnen verstaan, zeker na het zien van de wine-room en de fondant-au-chocolat op de menukaart. Drie gangen en een flesje rood later zaten we uit te buiken met een espressootje op de veranda.
Uiteraard heerlijk geslapen na zo'n maaltje :-) Tas gepakt en naar het stationnetje gelopen voor de trein richting het zuiden. Geen treinticket meer te krijgen zei de beste man in z'n beste engels. Terwijl we naar alternatieven zochten bleek z'n beste engels toch iets anders in mijn oor terecht gekomen te zijn, want we konden nog wel tickets krijgen, maar dan voor de trein.(?) Anyway, wij dus een ticket voor de trein gekocht naar bang saphan yai. Drie uurtjes door kokospalmen overdekt langs het strand treinen. Echt een mooie rit met wederom heerlijke treinsnacks.
In bang saphan ween we opgepikt door de dame van het guesthouse. Zij waren vanaf drie uur dicht, dus ze adviseerde ons om even met haar door het stadje te cruisen om vast wat biertjes en water in te slaan. Niet echt commercieel, maar wel zo lekker.
Dit guesthouse zat aan een baai van pak hem beet 20 kilometer breed, ze hadden vier ruime huisjes met airco en een joekel van een zwembad voor de deur. De kinderen helemaal blij en wij dus ook.
We hebben daar in die vier dagen een snorkeltripje gedaan naar koh thalu (amelie helemaal in de snorkelmodus, want ze zag haar vissenslaapkamer onder water!), strandsculpturen gemaakt met de meiden, elk tegeltje van het zwembad gezien, heerlijke vis gegeten, goede wandelingen op het strand gemaakt en vooral lekker geslapen. Een van de dagen zijn we een half uurtje op het strand gaan lopen (niemand tegen gekomen, zo stil was het) om uiteindelijk bij twee piepkleine hutjes uit te komen voor een groot gebouw. Wij vragen of we wat konden eten, maar dat snapte ze niet, dus wij met handen en voeten uitleggen dat we wilden eten, dat snapte ze weer wel. Toen we eenmaal zaten zagen we ook dat dit een school voor doven was, dus letterlijk alles met handen en voeten :-).
Na vier dagen de minibus richting chumpon genomen en daar de boot naar koh tao. Daar zijn we in 2004 ook geweest om wat te duiken. Aangekomen op het eiland leek het wel het verkeerde eiland, helemaal volgebouwd met van alles en nog wat. Met de pick up truck naar een afgelegen plek gereden op het puntje van het eiland. Supermooi uitzicht over de lichtblauwe baai!
Daar een hutje op de heuvel ingetrokken, want dit uitzicht was super. Beetje aan het strand eten en zwemmen en snorkelen in de avond en toen maar onze houten oven in. Het was denk ik wel 40 graden in onze slaaphut en als je dan het fan aanzet wordt het een hetelucht oven. De nacht was voor niemand een pretje, maar toen we om 6 uur gewekt werden door de zon over ons terrasje viel het weer wat mee.
Snel zwembroek aan en naar de duikschool. De meisjes mochten mee aan boord met hun snorkelspulletjes, dus dat was grote pret. Amelie keek haar ogen uit naar al die flessen, vinnen en ingewikkelde luchtslangen. Ze kon niet wachten om bij Jeroen in het zwembad te gaan oefenen.
Eerst ging mama een duikje doen en papa snorkelen met de meiden en daarna andersom. Allebei een heerlijk easy duikje gehad met goed zicht en veel kleurtjes. Malou heeft al snorkelend het probleem van de stijging van de zeespiegel opgelost en amelie keek weer haar ogen uit. Uiteraard waren de ananas en koekjes aan boord ook heel interessant.
In de middag vielen we spontaan in slaap op de veranda en werden we wakker door allemaal jonge katjes die aan het rondsnuffelen waren. Nog enigszins moe op pad gegaan voor een drankje en een hapje. Amelie wilde per se een curry eten, want dan kreeg je een grote kom. Half uurtje later zat ze met een loopneus en ietwat vochtige oogjes het laatste slokje uit haar kom te lepelen. Ze vond het niet zo erg prikkelen :).
Na wederom een nachtje als een afbakstokbroodje te hebben gelegen zijn we om 7 uur met de tassen over het strand gaan hobbelen om een ander huisje te vinden. Nu zitten we een klein huisje met verkoeling recht op de baai. De wind waait hier lekker de kamer in en als ik echt met best doe ben ik in een olympische hink-stap-sprong in het warme lichtblauwe water van de baai.
En dat is precies wat ik nu ga doen.
---
Na de korte verpozing op de strandstoel onder de parasol zijn we lekker een wandelingetje gaan maken met de meisjes. Lekker moe en heet kwamen we een klein winkeltje tegen met een klein koelkastje. Daar lagen twee flesjes limonade in en twee blikjes bier, hoera! Op een prachtig plekje over de zee turend konden wij ons interne element afkoelen.
Na een klein dutje wilden we op de visserspier een hapje gaan eten. Bij onze "binnenkomst" op de pier verscheen een grote glimlach op de mond van de eettenteigenaar, hij rommelde even wat onder de bar en tadaah, daar kwam de special price menukaart tevoorschijn. Zo special was die prijs deze keer dat we zelfs in amsterdam goedkoper konden eten. We zijn weer rustig van de pier gewandeld om tegen bistrot de paris aan te lopen. Wat een toeval :-) De verleiding niet kunnen verstaan, zeker na het zien van de wine-room en de fondant-au-chocolat op de menukaart. Drie gangen en een flesje rood later zaten we uit te buiken met een espressootje op de veranda.
Uiteraard heerlijk geslapen na zo'n maaltje :-) Tas gepakt en naar het stationnetje gelopen voor de trein richting het zuiden. Geen treinticket meer te krijgen zei de beste man in z'n beste engels. Terwijl we naar alternatieven zochten bleek z'n beste engels toch iets anders in mijn oor terecht gekomen te zijn, want we konden nog wel tickets krijgen, maar dan voor de trein.(?) Anyway, wij dus een ticket voor de trein gekocht naar bang saphan yai. Drie uurtjes door kokospalmen overdekt langs het strand treinen. Echt een mooie rit met wederom heerlijke treinsnacks.
In bang saphan ween we opgepikt door de dame van het guesthouse. Zij waren vanaf drie uur dicht, dus ze adviseerde ons om even met haar door het stadje te cruisen om vast wat biertjes en water in te slaan. Niet echt commercieel, maar wel zo lekker.
Dit guesthouse zat aan een baai van pak hem beet 20 kilometer breed, ze hadden vier ruime huisjes met airco en een joekel van een zwembad voor de deur. De kinderen helemaal blij en wij dus ook.
We hebben daar in die vier dagen een snorkeltripje gedaan naar koh thalu (amelie helemaal in de snorkelmodus, want ze zag haar vissenslaapkamer onder water!), strandsculpturen gemaakt met de meiden, elk tegeltje van het zwembad gezien, heerlijke vis gegeten, goede wandelingen op het strand gemaakt en vooral lekker geslapen. Een van de dagen zijn we een half uurtje op het strand gaan lopen (niemand tegen gekomen, zo stil was het) om uiteindelijk bij twee piepkleine hutjes uit te komen voor een groot gebouw. Wij vragen of we wat konden eten, maar dat snapte ze niet, dus wij met handen en voeten uitleggen dat we wilden eten, dat snapte ze weer wel. Toen we eenmaal zaten zagen we ook dat dit een school voor doven was, dus letterlijk alles met handen en voeten :-).
Na vier dagen de minibus richting chumpon genomen en daar de boot naar koh tao. Daar zijn we in 2004 ook geweest om wat te duiken. Aangekomen op het eiland leek het wel het verkeerde eiland, helemaal volgebouwd met van alles en nog wat. Met de pick up truck naar een afgelegen plek gereden op het puntje van het eiland. Supermooi uitzicht over de lichtblauwe baai!
Daar een hutje op de heuvel ingetrokken, want dit uitzicht was super. Beetje aan het strand eten en zwemmen en snorkelen in de avond en toen maar onze houten oven in. Het was denk ik wel 40 graden in onze slaaphut en als je dan het fan aanzet wordt het een hetelucht oven. De nacht was voor niemand een pretje, maar toen we om 6 uur gewekt werden door de zon over ons terrasje viel het weer wat mee.
Snel zwembroek aan en naar de duikschool. De meisjes mochten mee aan boord met hun snorkelspulletjes, dus dat was grote pret. Amelie keek haar ogen uit naar al die flessen, vinnen en ingewikkelde luchtslangen. Ze kon niet wachten om bij Jeroen in het zwembad te gaan oefenen.
Eerst ging mama een duikje doen en papa snorkelen met de meiden en daarna andersom. Allebei een heerlijk easy duikje gehad met goed zicht en veel kleurtjes. Malou heeft al snorkelend het probleem van de stijging van de zeespiegel opgelost en amelie keek weer haar ogen uit. Uiteraard waren de ananas en koekjes aan boord ook heel interessant.
In de middag vielen we spontaan in slaap op de veranda en werden we wakker door allemaal jonge katjes die aan het rondsnuffelen waren. Nog enigszins moe op pad gegaan voor een drankje en een hapje. Amelie wilde per se een curry eten, want dan kreeg je een grote kom. Half uurtje later zat ze met een loopneus en ietwat vochtige oogjes het laatste slokje uit haar kom te lepelen. Ze vond het niet zo erg prikkelen :).
Na wederom een nachtje als een afbakstokbroodje te hebben gelegen zijn we om 7 uur met de tassen over het strand gaan hobbelen om een ander huisje te vinden. Nu zitten we een klein huisje met verkoeling recht op de baai. De wind waait hier lekker de kamer in en als ik echt met best doe ben ik in een olympische hink-stap-sprong in het warme lichtblauwe water van de baai.
En dat is precies wat ik nu ga doen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
