Paramaribike
Blijf op de hoogte en volg Mamelamelos
06 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
Na een vriendenuitzwaaisessie bij de bushalte gingen op pad om tijdelijk afstand te nemen van de familie. Te meer omdat van beide kanten een groot deel van de familie zich (afzonderlijk) in en om Afrika bevond. Scheelde weer tranen op Schiphol ;-)
De heenweg naar Paramaribo was er meteen eentje om in te lijsten: als nummers 4 ná de businessclass mochten wij (want reizend met kinderen) de grote 747 instappen. Snel geinstalleerd en hoppa, filmpjes kijken! Na een volledige film kregen we de melding dat we toch maar niet gingen vliegen met deze enigszins stukke jumbo, maar dat we klandestine kaping gingen uitvoeren op de gereedstaande jumbo richting tokio. Ruim vier uur later dan gepland was het check, 1,2, charlie bravo foxtrot en hupsa de lucht in en een stelletje tokio-gangers met toegeknepen ogen achterlatend. De klm-lunch kregen we rond 17.00 uur geserveerd, dus je kunt je voorstellen hoe knorrig de kinderen waren voor die tijd. Maar ja safety first, dat dan weer wel.
Helaas was de landing in Suriname in het donker, maar ook dat had zo weer z'n voordeel. Het goede uurtje in de rij staan voor de douane was niet onbehaaglijk in de avondtemperaturen.... En ook het lange wachten bij de douane had als voordeel dat de tassen er bijna al waren....
Maar ja, midden in de nacht werden we netjes opgepikt door de beheerers van het guesthouse. Een uurtje rijden van Zanderij naar Paramaribo werd de kinderen teveel; ze vleiden zich neer op de lederen achterbank om zich over te geven aan de slaap.
Bij het guesthouse gooide Mélanie de kinderen op bed en ging Oscar nog even op zoek naar een traditioneel beginnetje van de reis (ik ga even sigaretten halen hoor lieverd!) Vijf minuten laten zaten we aan de eerste blik lokale Parbo bier om daarna werkelijk in dromenland te crashen.
Bij het wakker worden bleken we een gevuld koelkastje te hebben! Ontbijtje met een eitje, kopje thee, boterhammetje met kaas en allemaal van dat soort typische Surinaamse dingen :-)
Meteen gingen we vol goede moed te voet de stad in. Via een chinese zondagsmarkt en de palmentuin kwamen we uit bij het onafhankelijkheidsplein en de presidentiele woning. Fort Zeelandia, de houten officierswoningen en de daarbijgelegen Hollands genaamde straatjes gaven toch een tintje historie mee aan deze eerste dag. De kinderen vonden het dan toch wel gemeen dat wij ( de Hollanders) zomaar een land inpikten en dan ook nog eens slaven daarnaartoe gingen brengen om te laten werken voor niks! (Daar konden wij natuurlijk meteen mooi op inhaken met een economische les over kostprijsberekeningen, maar dat hebben wij maar niet gedaan.) Ondanks het verval van vele gebouwen geeft het wel een aardig sfeerbeeld van hoe het toen geweest zou zijn. Gelukkig drink je nu een kopje koffie op de plek waar vroeger o.a. de slaven werden verkocht.
De koopzondag is hier nog niet uitgevonden, dus we waren weer redelijk snel door het oude centrum heen. Via de speeltuin naast de palmentuin (twee luiaards gezien, zie foto's) naar een goede chinees in de buurt van ons guesthouse gegaan. In de middag de inverse-jetlag afgepilsd met een literfles bier en vrij vroeg op bed gegaan.
Geinspireerd door de Hollandse gebouwen besloten wij om maandag maar eens fietsen te gaan regelen. Voor de meisjes een mooie aanhanger en hoppetee, de lokale attractie was weer geboren. Wat een verschil met de rustige zondag! Nu moeten we én links rijden én nog eens opletten ook! Paramaribo is echt weer volledig anders dan wat we hadden voorgesteld. Het centrum is enigszins hectisch, maar zo klein, dan het niet als hectisch aanvoelt. De rest van de stad is zeer ruim en bijna volledig laagbouw. Eten is natuurlijk fantastisch met de javaanse, creoolse, chinese en bescheiden hollandse keukens.
Maar eerst moesten we een guesthousewissel doen. We hadden er eentje mét zwembad gevonden! Daarna heerlijk de stad doorgescheurd, langs de waterkant naar het zuidwesten van het centrum, de mooie gele volledig houten kerk bezocht, kopjes koffie gedronken en een heerlijke creoolse lunch genuttigd. De lunch konden we even niet betalen, want we hadden geen geld meegenomen.... daar moesten de kinderen even lief kijken of we later terug mochten komen om te betalen. Na een uurtje bijtukken en een uurtjenhuiswerk de namiddag dobberend in het zwembad doorgebracht.
Na wederom een traditioneel Surinaams ontbijt sprongen wij als volleerd tour de france coureurs op onze velo om aan een lange vlakke etappe te beginnen. Vandaag reden we naar het noorden van Paramaribo via mooie weidse woonwijken, shoppingmalls, bruggetjes over kanaaltjes en villawijken. Uiteindelijk kwamen we aan in de Javaanse wijk Blauwgrond waar we werden doodgegooid met warungs (eettentjes). Met het volle gewicht de pedalen achteruit geranseld om maar zo snel mogelijk de sateetjes te kunnen bestellen met een ijskoude cola ernaast. Oooooh, dat is lekker bijkomen, zeker als je weet dat er nog een nasi aan zit te komen :-)
Met een volle buik de namiddag maar weer afgedobberd in het gamma-zwembad met de pina coladas in de buurt. Maar niet voordat we met de dames een lesuurtje hadden gedaan. Rekenen en begrijpend lezen met Amélie en voor Malou doen we wat alternatieve dingen als de maanden van het jaar en zweedse puzzels. Tja, we sjouwen wat af met al die schoolboeken van de kinderen. En dan nog die hitte erbij...... Heerlijk!
De heenweg naar Paramaribo was er meteen eentje om in te lijsten: als nummers 4 ná de businessclass mochten wij (want reizend met kinderen) de grote 747 instappen. Snel geinstalleerd en hoppa, filmpjes kijken! Na een volledige film kregen we de melding dat we toch maar niet gingen vliegen met deze enigszins stukke jumbo, maar dat we klandestine kaping gingen uitvoeren op de gereedstaande jumbo richting tokio. Ruim vier uur later dan gepland was het check, 1,2, charlie bravo foxtrot en hupsa de lucht in en een stelletje tokio-gangers met toegeknepen ogen achterlatend. De klm-lunch kregen we rond 17.00 uur geserveerd, dus je kunt je voorstellen hoe knorrig de kinderen waren voor die tijd. Maar ja safety first, dat dan weer wel.
Helaas was de landing in Suriname in het donker, maar ook dat had zo weer z'n voordeel. Het goede uurtje in de rij staan voor de douane was niet onbehaaglijk in de avondtemperaturen.... En ook het lange wachten bij de douane had als voordeel dat de tassen er bijna al waren....
Maar ja, midden in de nacht werden we netjes opgepikt door de beheerers van het guesthouse. Een uurtje rijden van Zanderij naar Paramaribo werd de kinderen teveel; ze vleiden zich neer op de lederen achterbank om zich over te geven aan de slaap.
Bij het guesthouse gooide Mélanie de kinderen op bed en ging Oscar nog even op zoek naar een traditioneel beginnetje van de reis (ik ga even sigaretten halen hoor lieverd!) Vijf minuten laten zaten we aan de eerste blik lokale Parbo bier om daarna werkelijk in dromenland te crashen.
Bij het wakker worden bleken we een gevuld koelkastje te hebben! Ontbijtje met een eitje, kopje thee, boterhammetje met kaas en allemaal van dat soort typische Surinaamse dingen :-)
Meteen gingen we vol goede moed te voet de stad in. Via een chinese zondagsmarkt en de palmentuin kwamen we uit bij het onafhankelijkheidsplein en de presidentiele woning. Fort Zeelandia, de houten officierswoningen en de daarbijgelegen Hollands genaamde straatjes gaven toch een tintje historie mee aan deze eerste dag. De kinderen vonden het dan toch wel gemeen dat wij ( de Hollanders) zomaar een land inpikten en dan ook nog eens slaven daarnaartoe gingen brengen om te laten werken voor niks! (Daar konden wij natuurlijk meteen mooi op inhaken met een economische les over kostprijsberekeningen, maar dat hebben wij maar niet gedaan.) Ondanks het verval van vele gebouwen geeft het wel een aardig sfeerbeeld van hoe het toen geweest zou zijn. Gelukkig drink je nu een kopje koffie op de plek waar vroeger o.a. de slaven werden verkocht.
De koopzondag is hier nog niet uitgevonden, dus we waren weer redelijk snel door het oude centrum heen. Via de speeltuin naast de palmentuin (twee luiaards gezien, zie foto's) naar een goede chinees in de buurt van ons guesthouse gegaan. In de middag de inverse-jetlag afgepilsd met een literfles bier en vrij vroeg op bed gegaan.
Geinspireerd door de Hollandse gebouwen besloten wij om maandag maar eens fietsen te gaan regelen. Voor de meisjes een mooie aanhanger en hoppetee, de lokale attractie was weer geboren. Wat een verschil met de rustige zondag! Nu moeten we én links rijden én nog eens opletten ook! Paramaribo is echt weer volledig anders dan wat we hadden voorgesteld. Het centrum is enigszins hectisch, maar zo klein, dan het niet als hectisch aanvoelt. De rest van de stad is zeer ruim en bijna volledig laagbouw. Eten is natuurlijk fantastisch met de javaanse, creoolse, chinese en bescheiden hollandse keukens.
Maar eerst moesten we een guesthousewissel doen. We hadden er eentje mét zwembad gevonden! Daarna heerlijk de stad doorgescheurd, langs de waterkant naar het zuidwesten van het centrum, de mooie gele volledig houten kerk bezocht, kopjes koffie gedronken en een heerlijke creoolse lunch genuttigd. De lunch konden we even niet betalen, want we hadden geen geld meegenomen.... daar moesten de kinderen even lief kijken of we later terug mochten komen om te betalen. Na een uurtje bijtukken en een uurtjenhuiswerk de namiddag dobberend in het zwembad doorgebracht.
Na wederom een traditioneel Surinaams ontbijt sprongen wij als volleerd tour de france coureurs op onze velo om aan een lange vlakke etappe te beginnen. Vandaag reden we naar het noorden van Paramaribo via mooie weidse woonwijken, shoppingmalls, bruggetjes over kanaaltjes en villawijken. Uiteindelijk kwamen we aan in de Javaanse wijk Blauwgrond waar we werden doodgegooid met warungs (eettentjes). Met het volle gewicht de pedalen achteruit geranseld om maar zo snel mogelijk de sateetjes te kunnen bestellen met een ijskoude cola ernaast. Oooooh, dat is lekker bijkomen, zeker als je weet dat er nog een nasi aan zit te komen :-)
Met een volle buik de namiddag maar weer afgedobberd in het gamma-zwembad met de pina coladas in de buurt. Maar niet voordat we met de dames een lesuurtje hadden gedaan. Rekenen en begrijpend lezen met Amélie en voor Malou doen we wat alternatieve dingen als de maanden van het jaar en zweedse puzzels. Tja, we sjouwen wat af met al die schoolboeken van de kinderen. En dan nog die hitte erbij...... Heerlijk!
-
06 Maart 2014 - 12:47
Frans Baan:
als jullie echt niet meer weten wat te doen wordt dan maar schrijver(s). wat leuk om te lezen! -
06 Maart 2014 - 21:09
LOIC:
Leuk verhaal, wel opvallend veel huiswerk, zeker schoolinspectie in de cc ;-) -
06 Maart 2014 - 21:33
Dionys:
Potdikkie wat een ongemakken! Maar goed dat jullie nog wat maandjes hebben om alles te verwerken en lekker van je af te schrijven. Ga zo door!!! -
07 Maart 2014 - 16:28
Kay:
Leuke foto's dikke knuf
xxkay -
09 Maart 2014 - 21:58
Maaike:
Hoi alle vier, alweer tijdje niet gezien. Maar kregen jullie 'joehoe' berichtje. Nieuwsgierig als we zijn, hebben we alle twee met veel plezier jullie eerste berichtje gelezen. Weer heerlijk! We gaan weer uitkijken naar jullie berichtjes en heerlijk, en ja ook met licht jaloezie, jullie avonturen volgen.
Enne als jullie terug zijn dan echt maar weer eens aan afspraak plannen. Kunnen we verhalen uitwisselen, wij gaan van de zomer nl. naar Sri Lanka, jullie wel bekend!
Voor nu: Geniet met z'n vieren onwijs van het onbekende en elkaar.
Groetjes Edward en Maaike -
10 Maart 2014 - 21:26
Francine En Marcel:
He vriendelijke buren en buurlijke vrienden, wat een leuk stukje schrijversvlijt. We hebben genoten van jullie mail, wat een mooie inpressie. Wat fijn dat de kinderen zo lekker in het ritme van school gehouden worden, heel belangrijk ;-P! Tara en de andere klasgenootjes missen Malou wel en waren blij met de mail. Kijken al uit naar de volgende berichten. -
15 Maart 2014 - 19:55
Jacqueline VIGUIE GUILBERT:
Coucou les globe trotters !
C'est un plaisir de pouvoir lire votre carnet de voyage et d'avoir de belles photos.
Dans la région parisienne la température ne décolle que l'après midi et la pollution de l'air est très importante.
Les transports sont gratuits ce WE pour limiter ce fléau dans la capitale...
Demain matin je vais marcher avec mes copines pour découvrir une autre partie des forêts voisines.
A bientôt pour la suite de votre belle aventure.
Bizzz
Jacqueline -
15 Maart 2014 - 19:57
Jacqueline VIGUIE GUILBERT:
Désolée j'avais écrit en bon Français
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
