Gekleurde Tarzan en Jane

Nadat we de hitte van Blauwgrond hadden afgespoeld in het zwembad hadden we besloten om die dag daarna maar niet al te wild te gaan doen op de fiets. Bij de plek waar lang geleden de Hollandse handelaren hun waren lieten wegen (jawel, de Waag) zaten wij een kopje koffie te nuttigen. Op zich wel apart om uiteindelijk naar hetzelfde plafond te staren als de slaven dat een paar honderd jaar geleden ook deden... wellicht een likje verf en een espressootje minder dan...
Na deze kortstondige historische ingeving zijn we naar de grote markthal gaan wandelen om wat fruit te halen. Na een kwartier rondneuzen tussen de marrons (voorheen: bosnegers) kwamen we er achter dat we bij de kruidenmarkt waren :-) Een loketje verder werden wij wel door de fruitella geuren en kleuren verwelkomd op de fruitmarkt. Wat banaantjes (bakove), rabutans, mango, tomaatjes en limoentjes gehaald voor de nodige vitamientjes.

Na deze met rust en vitamines doorspekte dag konden we er weer flink tegenaan. Vroeg de fiets gepakt en naar Leonsberg gefietst ten noorden van Paramaribo om daar met een houten bootje de Surinamerivier over te steken. Bij Voorburg de route naar Fort Nieuw Amsterdam genomen om het oud-Hollands strategische vernuft te mogen aanschouwen. Bij de splitsing van de Surinamerivier en de Commewijne-rivier (waar heel veel plantages waren) was dit acht-hoekige verdedigingswerk met grote kanonnen en uitkijktorens neergezet om de plantages te beschermen tegen "indringers". Schitterend bouwwerk dat reeds bij de eerste aanval overmeesterd werd :-)
Terwijl we vanaf Nieuw-Amsterdam naar de oude suikerrietplantage Mariënburg fietsten werden we getrakteerd op een luiaard die in de berm lag. We dachten dat hij dood was, maar niet veel later lag hij toch niet meer op z'n plek.... Goede camouflage dat luieren. Vanaf Mariënburg de Commewijne overgestoken naar Johan en Margareta (oude plantage) en naar de bijna geheel opgeknapte plantage Frederiksdorp voor een heerlijke lunch en wat hangmat-oefeningen. Uiteraard begonnen wij op het warmste moment van de dag aan de terugweg, zodat er veel ijsjes gehaald moesten worden om onze kleine achtermotortjes op temperatuur te houden.

Het ritme van dagje-op dagje-af hebben we nog een keer gedaan. Dagje op zoek naar de beste roti-tent, historisch fort Zeelandia bezocht en een dagje de pedalen gegeseld over zandweggetjes naar Plantage Peperpot. Na die fietstocht gezellig "lang" in de kroeg blijven hangen met wat leuke Surinamers en na 14 jaar mijn oud-collega min of me bij toeval (Mélanie veroorzaakte bijna een kettingbotsing) weer ontmoet. Allemaal gezelligheid.

Voordat we als Tarzan en Jane met ons schare kindjes de jungle in zouden gaan, sliepen we nog een nachtje in een koloniaal pand in het oude centrum. Wát een drama was dat zeg. Superhete kamer met muggen, heel gehorig en, niet te vergeten, zeer slechte bedden. Nou, als dat bij kolonisatie hoort, dan doe ik daar niet meer aan mee!

Gelukkig konden we onze tassen op de stijve rug zwengelen om naar de bus richting Atjoni te lopen. Terwijl wij nog dachten dat Tarzan altijd alleen opereerde in de jungle, bleek de minibus vol te zitten met allemaal Tarzannen en Janes met hetzelfde doel. De busreis vloog voorbij door de heel gezellige groep en binnen no-time waren we in Atjoni waar we in een gemotoriseerde uitgeholde boomstam werden gezet. Heerlijk uurtje varen over de Boven-Surinamerivier alwaar je de kleurrijke dames de afwas ziet doen aan de oevers en waar de kinderen lekker aan het spelen zijn. Bij aankomst op Anaula werden we overvleugeld door heerlijke rust en heerlijke geuren uit de keuken. Na een goede lunch kregen we de sleutels van onze junglehut met twee slaapkamers (!) en twee badkamers (!).
In de middag kregen we een riviermassage door in de stroomversnelling te liggen en bij het intreden van het donker gingen we op de rivier op kaaimannentocht. Amélie was helemaal in haar "Freek-in-het-wild" element; prachtig om te zien :-)

Na een heerlijk rustige nacht met oerwoudgeluiden werden Amélie en Malou door de eigenaarmeegenomen met een grote mand bananen onder de arm. Ze mochten allebei de aapjes gaan voeren! Helemaal blij zaten ze even later in de korjaal om naar Nieuw-Aurora te varen voor een ronndleiding in een traditioneel marrondorp. De middag hebben wij vrijwel vanuit de hangmat aan ons voorbij zien trekken met het gespetter uit het zwembad als achtergrondmuziek. 's Avonds konden we flink schudden met de billen bij de lokale drumband. Malou kreeg uiteindelijk iedereen mee de dansvloer op; wat moeten wij er allemaal klungelig hebben uitgezien tussen al die mooi schuddende negerbillen.

Met soepele heupen deden we de volgende ochtend een wandeling door het bos. Uiteraard werden we geplezierd met allemaal wetenswaardigheden over plantjes en blaadjes, zodat je makkelijk kunt survivallen als je verdwaald bent.
In de middag ging de hele groep weg en bleven wij als enige op het eiland over. Gelukkig hadden wegoed opgelet tijdens de survivalles en hebben wijmde middag overleefd met de hangmat en een fles bier. Pfff, dat was wel even spannend.
In de middag kwam een nieuwe groep aan die wat serieuzer van aard was. Desalniettemin weer een paar mooie dagen gehad met een bezoek aan het dorp Pikin Slee met z'n marron-museumpje, riviermassage, sterrenhemels boven de rivier, hangmatten, dansen en het tot backpack locatie omgetoverde kostgrondje Mene-mi.

Inmiddels weer terug in de stad waar we met onze neus in de poeder vielen; het was Holy Phagwa, een Hindoeïstische viering van de lente. Daar loopt Ganesh en Alleman met een bus kleurenpoeder de overige aanwezige mensheid te bepoederen. Wij de kinderen een bus poeder cadeau gedaan en toen maar de Palmentuin ingegaan. Malou ging helemaal los met haar poederbus en Amélie deed het wat zuiniger aan. Helemaal ingekleurd werden de dames nog voor het Surinaamse journaal geinterviewd :-) Toch nog op tv geweest! Het feest werd voortgezet op het onafhankelijkheidsplein alwaar het een kopie van het Museumplein op Koninginnedag werd (alleen iets meer kleur dan enkel oranje dan). Een en al gezelligheid.

Omdat ook de inspectie meeleest moeten we natuurlijk melding maken van het huiswerk dat we keurig hebben bijgehouden. Maar als kers op de slagroomtaart hebben we kunnen regelen dat de dames morgen zelfs een ochtendje naar school toe gaan om aan de lessen mee te doen. Mélanie heeft daarnaast volgende week een afspraak op het Vrije Atheneum met de docenten Frans.
En ik? Ik heb vakantie...