Afrikaans gezin
Door: Oscar
Blijf op de hoogte en volg Mamelamelos
15 Februari 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Met pijn in het hart de Safari-lodge verlaten om richting Nelspruit te karren. Na een rit over uitstekende wegen doemde het Worldcup Stadium Nelspruit op (ook daar wordt dus gevoetbald van de zomer...). Hoe anders is zo'n stad dan ineens met haar auto- en meubelboulevards (weten we ook wee wat de Zuid-Afrikanen doen op tweede kerstdag...). De roestige pick-ups die we onderweg tegenkwamen werden in het straatbeeld vervangen door de nieuwste Range Rovers en Lexussen. In een kakkerige villawijk zaten we in een enorm truttige (lees: Anglosaksisch) B&B. Gelukkig konden we na een nachtje al weer op pad, maar niet voordat we het Nelspruitse nachtleven hadden geproefd (voor tienen lagen we al in bed...).
Met de skyline van Nelspruit blinkend in de achteruitkijkspiegel togen we richting Swaziland. Al na vijf kilometer na de grensovergang leerden we dat het door Zuid-Afrika omsingelde konikrijk werkelijk een brok natuurschoon is. Een mooi kronkelende weg door bergen en dalen bracht ons bij ons eerste lunchpunt van de dag. Op het terras van een lodge bij de PhoPhonhuppeldepup-falls konden we na een mooie rondleiding door de watervaltuinen genieten van het de Swazinese lekkernijen. Nagenietend van deze fijne tussenstop en inmiddels slapende kinderen op de achterbank reden we naar de hoofdstad Mbabane. Met in het achterhoofd de prachtige natuur en de mooie lodge van de lunch was het conferentiehotel even een koude douche (op zich lekker als het zo warm is). Op zich prima kamertjes en lekker zwembad, maar sfeer-technisch toch even wat anders. 's Avonds in het restaurant merkten we dat het welbekende Jamaicaanse levenstempo net zo goed op Swaziland van toepassing kan zijn.... op het moment dat de kookwekker gaat om het rare-bestelde vleesje uit de pan te halen sloffen we eerst naar de kookwekker om deze uit te zetten, dan sloffen we terug naar het kookfornuis om het knopje te zoeken; eenmaal het knopje gevonden even uitrusten alvorens het gas uit te zetten, daarna ook weer even rust, sloffen naar de pannelappen, terugsloffen, uitrusten, de pan beetpakken en naar de andere kant van de keuken brengen etc. etc. uiteindelijk plof de zwaar doorbakken schoenzool op je bord. Door de inmiddels ontstane honger en de berekende verwachte tijd van het eventuele terugsturen ga je maar zonder morren het stukje vlees eten.
In de ochtend nog even hetzelfde protocol gevoelgd om een zacht gekookt eitje te bestellen (uiteindelijk kei en keihard :-)), maar daarna zaten we helemaal in de easy-mode. Supermooie dag gehad met rondleidingen door Swazidorpen en tribal-dances. Ondanks de volgepropte auto maakten de altijd uiterst galante heren (Loic en Oscar in dit geval) graag ruimte om de in de hitte wandelende mooie dame een liftje aan te bieden. Ondanks de protesten van de (overwegend vrouwelijke) medereizigers op de achterliggende twee banken vleide de dame zich neder tussen de gebruinde mannenbenen op de voorbank. Prachtige rit voor zover ik mij kan herinneren!
's Avonds was het plan om eens bij de (echte) Swazinees te eten. In het pikkedonker op een boerenlandweggetje naar een klein simpel eethutje gereden voor een werkelijk fantastische maaltijd! Het feit dat de kinderen in een hoekje lagen te knorren heeft daar uiteraard aan meegeholpen....
Na het nu bestelde erg snotterige eitje (en dus uiteindelijk net niet hard) pakten we de koffers en wilden we op pad gaan. Malou liep de hotelgang in maar werd door politie en spannend uitziende mensen teruggedreven want er kwam een man in pak aan. Malou dook nog naar waf-waf om die te redden en ik kon haar op het nippertje voor de voeten van de naar later bleek Swazilandse Balkenende weghalen.
Nadat we de stoffige Hyundai indoken reden we naar het zuidoosten weer terug naar Zuid-Afrika. In Jozini hebben we op dringend verzoek van Francoise (wink, wink) een lunchstop bij de KFC gemaakt. Erg leuk om te zien dat daar alleen de upper-class eet, terwijl dat europees gezien slechts terrein is voor de bouwvakbusjes.
Drie nachtjes in Kosi Bay vlogen voorbij door snorkelen en zwemmen in pislauw, kraakhelder water, boottochtjes en nijlpaarden kijken.
Inmiddels zitten we in St.Lucia een geheel natuurlijke Afrikaanse dag mee te maken: de mannen stonden om 5 uur op om te jagen en inmiddels zitten de mannen aan het bier om te aanschouwen hoe de vrouwen de deze ochtend gevangen makreel en tonijn aan het bereiden zijn. Wat een ideale samenleving!
---
Apres avoir reussir de traduire tous je vais essayer de le refaire avec un petit peu d'aide de Melanie.
Avec mal au coeur nous avons quitte notre Lodgde de Safari pour aller a Nelspruit. La-bas le monde changera tout de suite: plus des vieux pick-up, mais des vraies Range Rovers etcetera. Les preparations du Cpe du Monde se voie tres bien, vu la nouvelle Stade de Foot. Dans un coin tres Anglosakse nous etions place dans un B&B. Tres classique avec des petits cousins avec des roses (grosso modo le gout de Francoise :-) ) nous avons vraiement rien fait que de sauter dans la piscine et manger....
Le lendemain en route pour Swaziland. L'environnement de Swaziland est vraiement superbe; une belle route tournante entre les montagnes nous a ammenee vers les chutes de Phophojenesaisplus. La on a casse la croute apres avoir fait une ballade dans le parc des chutes. Magnifiques!
Avec cette image en tete l'hotel de conference dans la capitale Mbabane etait un peu decevant. Quand meme la piscine etait la et les bieres aussi.
Le soir nous avons appris que le rythme de Jamaica est pareil qu'ici. Si tu veux par example un oeuf dur tu demande un oeuf tres court plonge dans l'eau; .... ca prend du temps pour arreter la minuterie, baisser le feu, prendre une louche etc.
Donc le T-bone commande bleu etait en peu plus dur que bien cuite (comme Francoise l'aime :-)).
Apres avoir pris le rythme d'ici nous avons eu une tres belle journee. Des dances originales de Swazi, des tours dans les villages et bien sur des marches local (les femmes etaient tres heureuses d'etre lachees par les hommes). Apres des heures de shopping les hommes tres galants (Loic et Oscar bien sur) avaient fait l'espace pour une jeune belle dame qui faisait un stop. Entre les genoux de deux hommes (et des remarques des autres dames) nous avons repris la route. Quelle belle journee :-)
Le soir etait pour decouvrir la cuisine de Swaziland. Pour illustrer: apres avoir payee la note nous avons meme caliner la chef.
Apres l'oeuf dur le lendemain nous avons pris la route vers le sud-est pour retourner en AdS. A Jozini nous etions arrete par Francoise; elle voulait bien manger chez le KFC :-)
Les trois jours a Kosi Bay sont passes tres vite avec des randonnees palmees dans l'eau tres chaude.
Maintenant nous sommes a St.Lucia pour essayer la vie d'un famille Africain. Ce matin a cinq heures les hommes se sont leves pour aller a la chasse et maintenant (le soir) les hommes sont bien placee a cote de la piscine avec une biere pour regarder les femmes prepare les poissons peches par les hommes. Menu: Tartare de Thon ensuite Maquereau sur le Braai (BBQ). Bon apetit!
Met de skyline van Nelspruit blinkend in de achteruitkijkspiegel togen we richting Swaziland. Al na vijf kilometer na de grensovergang leerden we dat het door Zuid-Afrika omsingelde konikrijk werkelijk een brok natuurschoon is. Een mooi kronkelende weg door bergen en dalen bracht ons bij ons eerste lunchpunt van de dag. Op het terras van een lodge bij de PhoPhonhuppeldepup-falls konden we na een mooie rondleiding door de watervaltuinen genieten van het de Swazinese lekkernijen. Nagenietend van deze fijne tussenstop en inmiddels slapende kinderen op de achterbank reden we naar de hoofdstad Mbabane. Met in het achterhoofd de prachtige natuur en de mooie lodge van de lunch was het conferentiehotel even een koude douche (op zich lekker als het zo warm is). Op zich prima kamertjes en lekker zwembad, maar sfeer-technisch toch even wat anders. 's Avonds in het restaurant merkten we dat het welbekende Jamaicaanse levenstempo net zo goed op Swaziland van toepassing kan zijn.... op het moment dat de kookwekker gaat om het rare-bestelde vleesje uit de pan te halen sloffen we eerst naar de kookwekker om deze uit te zetten, dan sloffen we terug naar het kookfornuis om het knopje te zoeken; eenmaal het knopje gevonden even uitrusten alvorens het gas uit te zetten, daarna ook weer even rust, sloffen naar de pannelappen, terugsloffen, uitrusten, de pan beetpakken en naar de andere kant van de keuken brengen etc. etc. uiteindelijk plof de zwaar doorbakken schoenzool op je bord. Door de inmiddels ontstane honger en de berekende verwachte tijd van het eventuele terugsturen ga je maar zonder morren het stukje vlees eten.
In de ochtend nog even hetzelfde protocol gevoelgd om een zacht gekookt eitje te bestellen (uiteindelijk kei en keihard :-)), maar daarna zaten we helemaal in de easy-mode. Supermooie dag gehad met rondleidingen door Swazidorpen en tribal-dances. Ondanks de volgepropte auto maakten de altijd uiterst galante heren (Loic en Oscar in dit geval) graag ruimte om de in de hitte wandelende mooie dame een liftje aan te bieden. Ondanks de protesten van de (overwegend vrouwelijke) medereizigers op de achterliggende twee banken vleide de dame zich neder tussen de gebruinde mannenbenen op de voorbank. Prachtige rit voor zover ik mij kan herinneren!
's Avonds was het plan om eens bij de (echte) Swazinees te eten. In het pikkedonker op een boerenlandweggetje naar een klein simpel eethutje gereden voor een werkelijk fantastische maaltijd! Het feit dat de kinderen in een hoekje lagen te knorren heeft daar uiteraard aan meegeholpen....
Na het nu bestelde erg snotterige eitje (en dus uiteindelijk net niet hard) pakten we de koffers en wilden we op pad gaan. Malou liep de hotelgang in maar werd door politie en spannend uitziende mensen teruggedreven want er kwam een man in pak aan. Malou dook nog naar waf-waf om die te redden en ik kon haar op het nippertje voor de voeten van de naar later bleek Swazilandse Balkenende weghalen.
Nadat we de stoffige Hyundai indoken reden we naar het zuidoosten weer terug naar Zuid-Afrika. In Jozini hebben we op dringend verzoek van Francoise (wink, wink) een lunchstop bij de KFC gemaakt. Erg leuk om te zien dat daar alleen de upper-class eet, terwijl dat europees gezien slechts terrein is voor de bouwvakbusjes.
Drie nachtjes in Kosi Bay vlogen voorbij door snorkelen en zwemmen in pislauw, kraakhelder water, boottochtjes en nijlpaarden kijken.
Inmiddels zitten we in St.Lucia een geheel natuurlijke Afrikaanse dag mee te maken: de mannen stonden om 5 uur op om te jagen en inmiddels zitten de mannen aan het bier om te aanschouwen hoe de vrouwen de deze ochtend gevangen makreel en tonijn aan het bereiden zijn. Wat een ideale samenleving!
---
Apres avoir reussir de traduire tous je vais essayer de le refaire avec un petit peu d'aide de Melanie.
Avec mal au coeur nous avons quitte notre Lodgde de Safari pour aller a Nelspruit. La-bas le monde changera tout de suite: plus des vieux pick-up, mais des vraies Range Rovers etcetera. Les preparations du Cpe du Monde se voie tres bien, vu la nouvelle Stade de Foot. Dans un coin tres Anglosakse nous etions place dans un B&B. Tres classique avec des petits cousins avec des roses (grosso modo le gout de Francoise :-) ) nous avons vraiement rien fait que de sauter dans la piscine et manger....
Le lendemain en route pour Swaziland. L'environnement de Swaziland est vraiement superbe; une belle route tournante entre les montagnes nous a ammenee vers les chutes de Phophojenesaisplus. La on a casse la croute apres avoir fait une ballade dans le parc des chutes. Magnifiques!
Avec cette image en tete l'hotel de conference dans la capitale Mbabane etait un peu decevant. Quand meme la piscine etait la et les bieres aussi.
Le soir nous avons appris que le rythme de Jamaica est pareil qu'ici. Si tu veux par example un oeuf dur tu demande un oeuf tres court plonge dans l'eau; .... ca prend du temps pour arreter la minuterie, baisser le feu, prendre une louche etc.
Donc le T-bone commande bleu etait en peu plus dur que bien cuite (comme Francoise l'aime :-)).
Apres avoir pris le rythme d'ici nous avons eu une tres belle journee. Des dances originales de Swazi, des tours dans les villages et bien sur des marches local (les femmes etaient tres heureuses d'etre lachees par les hommes). Apres des heures de shopping les hommes tres galants (Loic et Oscar bien sur) avaient fait l'espace pour une jeune belle dame qui faisait un stop. Entre les genoux de deux hommes (et des remarques des autres dames) nous avons repris la route. Quelle belle journee :-)
Le soir etait pour decouvrir la cuisine de Swaziland. Pour illustrer: apres avoir payee la note nous avons meme caliner la chef.
Apres l'oeuf dur le lendemain nous avons pris la route vers le sud-est pour retourner en AdS. A Jozini nous etions arrete par Francoise; elle voulait bien manger chez le KFC :-)
Les trois jours a Kosi Bay sont passes tres vite avec des randonnees palmees dans l'eau tres chaude.
Maintenant nous sommes a St.Lucia pour essayer la vie d'un famille Africain. Ce matin a cinq heures les hommes se sont leves pour aller a la chasse et maintenant (le soir) les hommes sont bien placee a cote de la piscine avec une biere pour regarder les femmes prepare les poissons peches par les hommes. Menu: Tartare de Thon ensuite Maquereau sur le Braai (BBQ). Bon apetit!
-
15 Februari 2010 - 18:05
Diderick:
Mooie verhalen!
Hier sneeuwt het constant en op het moment -3. Als ik de vissen ga voeren moet ik eerst een wak hakken en de gemalen in Friesland zijn stop gezet.
Veel plezier.
Groeten
Diderick. -
15 Februari 2010 - 19:44
Jacqueline & Thierry:
Enfin des nouvelles !
Bravo Oscar pour ton exposé en Français et merci pour notre meilleure compréhension.
Bisous à tous. -
16 Februari 2010 - 06:37
Les Momos:
Hello les voyageurs et grand bravo à Oscar : nous avons adoré tes petits commentaires plein d'humour et tu nous as fait rêver. Il nous tarde de voir vos photos et d'entendre tous les détails de ce merveilleux voyage. Et Amélie et Malou, comment vivent-elles ce voyage ?
bisous, bisous, bisous, bisous, de nous 4
ET SURTOUT UN TRES TRES JOYEUX ANNIVERSAIRES A MELANIE. -
16 Februari 2010 - 07:38
Petra En Peter:
Prachtige verhalen!
Geniet er nog even van. En nog even een tip voor het eten van wild: Het oog en de maag lopen synchroon, dus hoe mooier het beest, des te beter de smaak (ooit eens wrattenzwijn geprobeerd, maar dat was geen succes).
Groet,
P&P -
16 Februari 2010 - 11:51
Omamaria:
Hieperdepiep voor Melanie, want vandaag 16/2) is ze jarig!!!!Straks probeer ik te bellen als er tenminste een satellietverbinding tot stand komt. Weer een prima verslag. -
16 Februari 2010 - 12:47
Olga:
Lang zal ze leven,
lang zal ze leven,
Lang zal ze leven in de gloria,
In de glooooooria
In de glooooooria
Gefeliciteerd met je verjaardag Mélanie!!!!!!!!!!
We vieren het wel de 6e als jullie weer terug zijn! (Moet ik wel even 2 nieuwe flessen Barolo halen ;) )
Leuk verslag weer!!!! Geniet er nog even van, vooral van het mooie weer (hier idd sneeuw en koud)!!! Vanavond weer voor de buis de OS in Vancouver kijken... Curling staat op het programma! :D
Mahol,
Olga, Fred, Tom en Mart -
16 Februari 2010 - 18:51
Jacqueline & Thierry:
"Harteluck gefelicitierd" suivi de "langsang de levie..." repris en choeur !
Happy Birthday !
Feliz compleanos !
Très très bon anniversaires pour.....
Mélanie et félicitations à toute la famille.
Kuches xxxxx Kisses, bisous quoi -
21 Februari 2010 - 09:38
Jacqueline & Thierry:
And now, ladies & gentlemen where are you ???
Please give us some other news ! Even just a few words... -
24 Februari 2010 - 10:03
Annemieke:
Hoi allemaal!
Bedankt voor het doorsturen van de link Melanie, want wat is het leuk om jullie verhalen te lezen! Het klinkt allemaal geweldig! Amelie en Malou lijken al twee echte avonturiers uit jullie verhalen. Geniet er nog lekker van!
Veel liefs Annemieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
